نخوت و غرور علمی که دامنگیر دانشمندان شـده بـود و فـشارهای پاپ ها و کشیش ها دست بدست هم داده و سبب شد که بعضی از دانشمندان طبیعی به تمام مسائل دیـن بـا نـظر حقارت و کوچکی بنگردند و دیگر حاضر نشوند که نامی از انجیل و تورات برده شود و سرگذشت عـصای مـوسی ، دید بیضای او، و عبور دادن قوم خود را از دریا را از صمیم دل بپذیرند .
بخش اعتقادات شیعه تبیان

پیشرفت های شـگفت انگیز در قـسمت های عـلوم طبیعی، و از بین رفتن بسیاری از فرضیه های علمی و فلکی غوغای عجیبی در مغر ب زمین ایجاد کرد، تحولی که آن روز نـصیب بشر گردیده بود فقط یک تحول مادی بود و تنها در دائره ی علوم طبیعی دور مـی زد، فرضیه های بطلمیوس را که در پیـرامون افـلاک و ستارگان و مرکز بودن زمین بود باطل می ساخت و کوچکترین ارتباطی به اعتقادات دینی نداشت.
مع الوصف این تبدل و تحول یک بدبینی عجیب در میان طبقات مختلف نسبت به تمام علوم و عقائدی که از گذشتگان باقی مـانده بود ایجاد کرد. سرش این بود که دانشمندان هنگامی که دیدند تئوری های کهن که صدها سال بر افکار بشر و محافل علمی حکومت می کرد امروز با سر پنجه ی علم و نیروی تجربه و آزمایش دسـت خوش بـطلان گردیده، دیگر از آن افلاک گوناگون، و حرکات دقیق و مرکزیت زمین و ده ها نظر دیگر؛ خبری نیست، پیش خود گفتند از کجا معلوم که باقیمانده ی عقاید مذهبی و عملی ما چنین نباشد، این طرز تفکر کـم کم بـذر شک و تردید را در دل بسیاری از دانشمندان طبیعی پاشید و در اندک زمانی رشد و نمو نموده و مانند یک بیماری مسری سراسر اروپا و محافل علمی آن روز را فرا گرفت!